təng

прил.

1. устар. тесный

2. тяжёлый, трудный; təngə düşmək осложняться, осложниться; təngə gəlmək nədən изводиться, известись, измучиться от чего; təngə gətirmək kimi изводить, извести, измучить кого; nəfəsi təng olmaq задыхаться (испытывать стеснение в дыхании от недостатка воздуха)

◊ dünya başına təng olub kimin свет стал не мил кому; dünyanı başına təng eləmək kimin доводить, довести кого до отчаяния; vaxt təng olub времени стало мало